Ruina człowieka, jako symbol tęsknoty do minionej epoki... Pamięci STacha Urbanowicza poświęcam.. |
Srasiek pisze: Stasiek Urbanowicz pisze: Brachu ! Opamiętaj się ! Pamiętasz jak byliśmy w górach i spodobała mi się jedna owieczka co miała taką czarną plamę wokół ogona Mówiłeś mi wtedy że widziałeś jak ją juhas dupcył. A ja się oparłem że też tą owieczkę wydupce Pamiętasz jak potem zachorowałem na syfilis i jak mi robiono w domu przez długi czas okłady na jaja i lulaczka z kwaśnego mleka Pamiętasz jak ja płakałem bo mi z lulaczka krew z ropą leciała ! Pamiętasz jak my w domu płakaliśmy że mi lulaczek odpadnie, ugnije ! Pamiętasz jak mi mama lulaczka nagniłego do lnianych szmatek owijała Po co ja wtedy się uparł aby zasyfioną owieckę wydupcyć ? Pamiętasz że ten juhas i baca od tych owiecek w męczarniach umarli Wy żeście mnie brachu uratowali od niechybnego ugnicia lulaczka i powolnej ciężkiej śmierci Pamietasz jak mnie prosiłeś abym nie dupcył tej owiecki a ty ja że jestem samodzielny Zrobił bym ręczne wspomaganie jak zawsze, patrząc na owicke i byłoby po sprawie Teraz po tych wszystkich perypetiach, znowu mam na oku jakom owieckem Pamiętaj jak mi zacznie ta ropa z krwia z lulaczka się sączyć, znowu w bólach będę się zwijał i prosił o pomoc. STach, piękny kawałek wspomnień.. odczytam to na stypie po tobie... A reszte twojego gówna będę na takich żółtychg karteczkach przyklejał do twojego grobu.. chyba że twoje truchło na recykling oddadzą albo w szambie zatopią.. Zbyt łaskawy jesteś dla tego wariata. Dostrzegam ewentualne opóźnienia w realizacji planu – dziadygę w okno listonoszowi będą wstawiać… Wiesz… Resortowa emerytura… |