DX_Hunter pisze:

A ja miałem, tak jak pisałem, takie wykonanie:







Charakterystyczny element mojej anteny, podstawa z drobnozwojowym gwintem, nakręcana na krótką stalową rurę powlekaną powłoką antykorozyjną, spasowana całość na rurę dural
fi 42mm

Miałem wtedy spory zapas takich rur różnej średnicy i różnej długości, przywiezione z wytwórni w Kętach. De facto ze sklepu przyfabrycznego.
Radiatory i to solidne radiatory, na których nie tylko tranzystorowe zasilacze były wykonywane, ale i stopnie PA. Jedne były tak duże, że spawarkę można było robić na tych radiatorach




Mocno zdekompletowana.
bez pętli sprzęgającej i gniazda antenowego
bez napędu sterowania kondensatora
mocno wszystko zabrudzone, bo w stodole przez ponad ćwierć wieku było.

Antena stroiła się bardzo wąsko, bo za cienka rurka była zastosowana. To wykonanie jest z rurki dural. Wtedy wykonanie z miedzianej rurki? pomarzyć można było. A wykonanie z rury fi 30 - 40mm - nieosiągalne w ogóle!
Szybciej by można było zdobyć wtedy (a był to poczatek lat 90-tych ubiegłego wieku) rurę cienkościenną stalową i miedziowaną po wygięciu. Ale komu były w głowie takie „cymesa“

Tą anteną „wyprowadzałem“ na dach domu, miałem wtedy taką możliwość, aby bez problemu na ten dach wchodzić.
Nie było zabezpieczenia przed deszczem, czy śniegiem, była na stałe na poddaszu.
Kiedy na parę godzin ją wystawiałem na dach, ODXy były imponujace (parę tys. km)
Miałem wtedy inne anteny kierunkowe o wielkim zysku, ta antena nie była tak skuteczna, ale wcale nie była zła.
Jest jedna wada tej anteny, bardzo znaczna wada - nie może być blisko ludzi. Jak antena magnetyczna, potrafiła skutecznie dać się we znaki z bliskiej odległości, potrafiła też pokasować nagrane taśmy czy kasety.
Ten kondensator wytrzymywał tak około 25W w szczytach modulacji SSB lub „pikach“ CW
Nie miałem wtedy dostępu do kondensatora próżniowego, nie wspominając o jego sterowaniu.