 | Strona: 1 / 1 strony: [1] |
Józef Światło urodził się 1 stycznia 1915 r. we wsi Medyn koło Zbaraża, w rodzinie żydowskiej Jako Izak Fleischfarb - Bolszewika goń, goń, goń! |  |
| | | | Logika_sypania | 31.05.2018 13:45:13 | Grupa: Użytkownik
Posty: 20 #2551199
Od: 2018-5-28
| Józef Światło urodził się 1 stycznia 1915 r. we wsi Medyn koło Zbaraża, w rodzinie żydowskiej jako Izak Fleischfarb [tak wpisywał swoje imię m.in. w ankietach specjalnych].
Przed 1939 r. był działaczem organizacji syjonistycznej Gordonia oraz Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej. W tym czasie został dwa razy aresztowany w sierpniu 1934 r. i marcu 1936 r.
W 1938 r. został powołany do służby wojskowej do 12 pp., gdzie służył do 20 września 1939 r. do momentu dostania się do niewoli niemieckiej, z której – jak podał w ankiecie specjalnej – uciekł „… na teren Zach. Ukrainy”.
W życiorysie tak opisał okoliczności, w jakich został wywieziony na wschód: „Podczas wysiedlenia uchodźców wysłany zostałem do Gorkowsk – ob.”.
Na zesłaniu poznał Justynę Światło, z którą 26 kwietnia 1943 r. w miejscowości Dżambuł (Średnia Azja), wziął ślub i przyjął jej nazwisko (była to druga żona, pierwsza prawdopodobnie zginęła w okolicach Krakowa). Mimo to po wstąpieniu w maju 1943 r. do armii Berlinga przez dłuższy czas posługiwał się nadal starym nazwiskiem.
Pierwszy przydział służbowy Fleischfarba w I Dywizji to zastępca dowódcy plutonu łączności. 11 listopada 1943 r. wraz z awansem na chorążego, otrzymał funkcję zastępcy dowódcy kompani polityczno-wychowawczej, a następnie instruktora do spraw polityczno-wychowawczych Samodzielnego Dywizjonu Artylerii Samochodowej.
Rok później po dotarciu z I Dywizją do granic Warszawy w październiku 1944 r., jak podał: „… z ramienia Dywizji organ.[izowałem] władzę administracyjną w pow. Garwolin i M.[ińsk] Mazowieckim”, w rzeczywistości organizował Wydział Śledczy Komendy Wojewódzkiej MO. 1 listopada 1944 r. Józef Światło otrzymał awans na podporucznika.
Prawdziwa kariera Józefa Światło w organach bezpieczeństwa rozpoczęła się rozkazem z 17 stycznia 1945 r. od stanowiska Zastępcy Kierownika WUBP w Warszawie, formalnie pracę na tym stanowisku podporucznik Józef Światło rozpoczął w maju tegoż roku. W grudniu 1945 r. już jako kapitan, został Zastępcą Kierownika UBP na okręg warmińsko-mazurski w Olsztynie.
W lipcu 1946 r. otrzymał kolejny awans na stopień majora i w październiku 1946 r. został przeniesiony na stanowisko Zastępcy Szefa WUBP w Krakowie, gdzie pracował do października 1948 r.
Od tego momentu rozpoczęła się kariera Światły w centrali, gdzie do marca 1950 roku oficjalnie pracował jako Naczelnik Wydziału V Departamentu I MBP. W rzeczywistości, jak podał Dyrektor Departamentu Kadr płk Orechwa w swoim wniosku z 5 marca 1950 r.: „… od października 1948 r. odwołany do MBP pracował w aparacie specjalnym u Gen. ROMKOWSKIEGO”. W trakcie pracy w tzw. „aparacie specjalnym”, otrzymał w lipcu 1949 r. awans na podpułkownika.
W marcu 1950 r. podpułkownik Józef Światło powołany został na stanowisko Zastępcy Dyrektora Biura Specjalnego, które powstało na bazie wspomnianego aparatu gen. Romkowskiego. Awans ten dostał mimo negatywnej opinii Dyrektora Departamentu Kadr, który w w/w wniosku z 5 marca 1950 r. stwierdził: „Uważam, że ppłk ŚWIATŁO na stanowisko Vice-Dyrektora Biura Specjalnego nie nadaje się. Może być Naczelnikiem Wydziału I tego Biura”.
Ostatnim przydziałem służbowym w MBP było stanowisko Wicedyrektora Departamentu X, które ppłk Józef Światło zajmował od 1 grudnia 1951 r. do dnia swojej ucieczki, tj. 5 grudnia 1953 r., w rzeczywistości jako Wicedyrektor wspomnianego departamentu figurował do 30 września 1954 r. W przebiegu służby zamieszczonym w aktach personalnych, ostatni wpis datowany jest na 5 października 1954 r. i brzmi: „W związku ze zdradą i dezercją z organów MBP w grudniu 1953 r. zdjąć z wszelkiego zaopatrzenia w MBP z dniem 30.IX.54 r. oraz skreślić z ewidencji stanu osobowego”.
W dniu 21 października 1959 r. zarządzeniem personalnym nr 1987 Minister Spraw Wewnętrznych Władysław Wicha pozbawił Józefa Światło stopnia oficerskiego.
Fakt ucieczki Józefa Światły ujawniony został w Polsce w komunikacie Polskiej Agencji Prasowej, dopiero 25 października 1954 r. Nastąpiło to po konferencji prasowej zorganizowanej w USA z udziałem Józefa Światły, na której zastępca prokuratora generalnego Stanów Zjednoczonych ogłosił, że rząd amerykański przyznał prawo do azylu uciekinierowi. Bezpośrednie relacje z tej konferencji, która odbyła się 28 września 1954 r., przekazywało m.in. Radio Wolna Europa. W cyklicznych audycjach RWE Józef Światło demaskował prace organów bezpieczeństwa w Polsce.
Po wystąpieniach Światły całe kierownictwo MBP postawione zostało na nogi. Rozpoczęły się narady i odprawy celem których było wykrycie winnych łamania praworządności. W Komitecie Centralnym PZPR powołano komisję do badania nieprawidłowości w organach bezpieczeństwa. Odpowiedzialnością zostali obciążeni głównie funkcjonariusze Departamentu X i Departamentu Śledczego. Rozwiązano Departament X, a jego szefa płk Fejgina zwolnionego wcześniej z pracy, w listopadzie 1954 r. aresztowano. Losy dyrektora Departamentu X podzielił także dyrektor Departamentu Śledczego. Usunięto z pracy także wiceministra Romkowskiego, który był odpowiedzialny za pracę tych dwóch departamentów.
Efektem zmian, jakie nastąpiły w organach bezpieczeństwa po 5 grudnia 1953 roku był Dekret Rady Państwa z dnia 7 grudnia 1954 r. o naczelnych organach administracji państwowej w zakresie spraw wewnętrznych i bezpieczeństwa publicznego. Na mocy dekretu zniesiono Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego, a na jego miejsce powołano Ministerstwo Spraw Wewnętrznych oraz Komitet do Spraw Bezpieczeństwa Publicznego przy Radzie Ministrów.
na podstawie: http://www.ipn.gov.pl/ |
 | Strona: 1 / 1 strony: [1] |
| << Pierwsza | < Poprzednia | Następna > | Ostatnia >> |
| Aby pisac na forum musisz sie zalogować !!! |
|